A vacaloura
Vacalouriña, voa, voa,
heiche dar pan e cebola.
A cebola está no lar
e o panciño no altar.
Vacalouriña, ¡pom!
Vacalouriña, voa, voa,
heiche dar pan e cebola.
A cebola está no lar
e o panciño no altar.
Vacalouriña, ¡pom!
Agustín Bernárdez: “A nosa memoria- Marín”
Pega, pega, pegarela, puxo un ovo na portela. Puxo un e esvarou, puxo dous e esvarou, puxo tres e escalfou. M. Barrio- A. Fraguas:... Ler máis
Andoriña, voa,voa que che hei de dar pan e boroa; andoriña vai voando cando o rei anda cazando: apuntou, saíu o tiro, o paxaro... Ler máis
Tece, tece, gabián, unhas cordas para o meu can, que mañá choverá. M. Barrio – I. Rielo: “Cancioneiro…” Ler máis
Barbantesa, ponte tesa, se non, rómpoche a cabeza. M. Barrio – V. Risco: “Etnografía”. (máis…) Ler máis
Caracol, col, col, bota os cornos ó sol que a túa nai e o teu pai os botaron en Ferrol. Roberto – Ponte... Ler máis
– Bexato, bexato, ¿que levas no papo? – Leite callado. – ¿Quen cho callou? – A filla do rei. – Cala, cala, que eu llo... Ler máis
– Corvo queimado, ¿que levas no rabo? – Leite mazado. – ¿Quen cho dou? – A María do Coucou. – ¿Con que lle deches? –... Ler máis
Deixa unha resposta