A tía Gancha
A tía Gancha tiña a cunca furada
e a culler chamuscada.
Cando chegaba á boca,
xa non levaba nada.
A tía Gancha tiña a cunca furada
e a culler chamuscada.
Cando chegaba á boca,
xa non levaba nada.
Maika, de Bande
– ¡Ai, a Coresma…! – ¿…? – A cabalo de ti por unha perna. Iria, Ramón Fontenla e Virtudes Caamaño, de Valiñas... Ler máis
Rapadiño de cou cou, pasou polo río e non se mollou, cun peido na testa que fede que apesta. Dise cando se lle corta... Ler máis
– ¿Ti onde vas?, rapás do cu “pa tras”. Meninheira, de Pontevedra Ler máis
Unha vez era unha muller e un cesto e non sei máis “desto”. Unha vez era unha muller e unha canada e... Ler máis
Rapás, rapás, que tes o cu “pra tras”, que se o tiveras “pra diante” valerías dous “reás”. Úsase nas mesmas circunstancias nas que... Ler máis
– ¡Xa comín! – ¡Xacomín era gaiteiro! – ¡E Xabebín, tamborileiro! Cando o meniño/a non quere comer máis e di: “¡Xa comín!”,... Ler máis
– Mira o que hai alí. – ¿…? – O “Entruido”; a cabalo de ti por un “descuido”. Iria, Ramón Fontenla e... Ler máis
– ¿Dóeche a cabeza? Dálle cunha pesa. – Xa lle dei, non me pasou Rebente quen me mandou. M. Barrio – J. Casal... Ler máis
Heiche de contar un conto: na miña vida tal vin: unha cabra cunha roca e un castrón cun violín. Rico Verea, Manuel: ”Cancioneiro…” Ler máis
Deixa unha resposta