A tía Gancha
A tía Gancha tiña a cunca furada
e a culler chamuscada.
Cando chegaba á boca,
xa non levaba nada.
A tía Gancha tiña a cunca furada
e a culler chamuscada.
Cando chegaba á boca,
xa non levaba nada.
Maika, de Bande
– ¿Dúas e dúas…? – Catro. – Lámbelle o cu ó gato. Mini e Mero Ler máis
– ¡Dóeme a barriga! – ¡Ráscaa cunha estriga! Para unha queixa infantil bastante cotiá, o adulto responde nun primeiro momento cunha... Ler máis
– Mira o que hai alí. – ¿…? – O “Entruido”; a cabalo de ti por un “descuido”. Iria, Ramón Fontenla e... Ler máis
– ¡Abúrrome! – Pois quita os pelos dunha perna e ponos na outra. Meninheira, de Pontevedra Ler máis
¡Dente fóra, “caghallón” na cova! Cando lle cae un dente ó/á neno/a, tírase por riba do forno e dise así. Avó Antonio,... Ler máis
O corazón dunha pulga quen o soubera guisar. Daba xantar e merenda e cea para cear. A nosa memoria- Marín Ler máis
– ¡Houbo un accidente! – ¿Onde? – ¡No cu do Presidente! Mini e Mero Ler máis
O carballo dá castañas, o castiñeiro cereixas, o pexegueiro da horta está cargado de ameixas. M. Barrio – F. Maciñeira. “Literatura popular das... Ler máis
Polo mar abaixo vai unha formiga cunha man na testa outra na barriga. M. Barrio – J. casal y Lois: “Cancionero…”. Polo mar abaixo vai... Ler máis
Deixa unha resposta