A serriña serra
A serriña serra,
ti polo mar
e eu pola terra.
A serriña serra,
ti polo mar
e eu pola terra.
Arrurrú, coa tranca no cu. Morreu teu pai e “quedache tu”. Arruallo para durmir os/as nenos/as mentres se lles bate amodiño no cu. Xabi... Ler máis
“Dúrmete”, meu neniño, “dúrmete”, meu meniño, que aí vén o cocón a levar os nenos que non dormen, non. Blanco, Domingo: “A poesía popular…” Ler máis
Eh, meniño, eh, vai papá na vila, vai mercar café. M. Barrio – V. Risco: “Etnografía…” Ler máis
Rou, rou, xouxigou, ti que vas e eu que vou. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” Ler máis
Ris, ras aparta “pa” alá que perdo o compás. O adulto colle o/a neno/a no colo e abanéao para os lados. Ó... Ler máis
Arrolín, arrolán, ¿queres queixo? ¿queres pan?. E se o queres non o negues que as mulleres cho darán. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” Ler máis
Durme, meu roliño, durme, durme, durme, meu rolo, e cando espertes dime se hai berce como o colo. M. Barrio – C. Sampedro:... Ler máis
Durme, miña nena, durme, ¿quen te ha de “acalentare”? que túa nai vai no muíño e teu pai vaina “buscare”. Durme, miña nena,... Ler máis
O meu neno está durmindo e hai que andar “devagare”, pois se non o coitadiño esperta e rompe a “chorare”. M. Barrio –... Ler máis
Deixa unha resposta