A linda Barboriña
A linda Barboriña
tiña a boca pequeniña
e os ollos “moxinetes”:
“escápate”, Pauletes.
A linda Barboriña
tiña a boca pequeniña
e os ollos “moxinetes”:
“escápate”, Pauletes.
M. Barrio – X. Taboada Chivite: “Etnografía Galega”.
“Dúrmete”, meu neno “dúrmete”, meu sol “dúrmete, pedazo” do meu corazón. Este neno lindo pronto vai durmir ten un ollo cerrado o outro non o pode... Ler máis
Man morta, man morta, vai petar á túa porta. ¡Pumba! O adulto abanéalle a man ó/á neno/a , que a ten “morta”.... Ler máis
O muíño a moer e os ratiños a comer. Collinos polo rabo e boteinos no tellado. Collinos pola orella e boteinos á canella. Ó dicir... Ler máis
Rou, rou, xouxigou, ti que vas e eu que vou. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” Ler máis
Té, chocolate, café, para San Xosé, que está maliño dun pé. A función do dito é acariñar o/a meniño/a a quen se lle di:... Ler máis
Orelliña, vaite á leña. Que chova, que neve, non veñas sen ela. A persoa maior colle cos dedos a orelliña do/a neno/a... Ler máis
Ven, sonín, ven polo carqueixedo. Ven, sonín, ven e durme esta nena. Hai un dito relacionado con este arrolo que se lles di ós/ás... Ler máis
Este foi ó monte, este colleu leña, este foi ós ovos, este fritiunos e este gordiño comeunos todos. A nosa memoria- Marín (máis…) Ler máis
-¿Foi o teu pai ós lobos? – Foi. – ¿Trouxo moitos? – Trouxo. – ¿Imos a eles? – Imos. Tense a criatura no colo e... Ler máis
E, neniña, e, zapato no pé. Papá vai na vila buscar o café. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” Ler máis
Deixa unha resposta