O entroido
¡E víndeo ver!
¡E víndeo ver!
O vello Entroido
que está teso e doido
ó pé do carballo,
sentado nun tallo
¡sen ter que facer!
¡E víndeo ver!
¡E víndeo ver!
¡E víndeo ver!
¡E víndeo ver!
O vello Entroido
que está teso e doido
ó pé do carballo,
sentado nun tallo
¡sen ter que facer!
¡E víndeo ver!
¡E víndeo ver!
M. Barrio – A. Mª de la Iglesia: “El idioma…”
Variante: En vez dos dous últimos versos:
Víndeo ver
que xa está para morrer.
M. Barrio – E. Rodríguez: “Diccionario”.
– E coñeces a Xan?
– Que Xan?
– O que ten cara de can,
paspón, leiliño, entroido.
– E coñeces a Pedro?
– Que Pedro?
– O “irmao” de Xan,
o que ten cara de can,
paspón, leiliño, entroido.
Mini e Mero
¡Pór, pór, pór, pór, pór,
e andar descalza!
¡Pór, pór, pór, pór, pór,
e andar descalza!
¡E a ama todo gasta!
M. Barrio – A. Noriega Varela: “Como falan…”