Rapás, rapás
Rapás, rapás,
que tes o cu “pra tras”,
que se o tiveras “pra diante”
valerías dous “reás”.
Rapás, rapás,
que tes o cu “pra tras”,
que se o tiveras “pra diante”
valerías dous “reás”.
Úsase nas mesmas circunstancias nas que se poden usar outros recitados con nome, como o de Pepe Repepe, coa diferenza de que neste caso é, digamos, xenérico.
A Portela – Barro
Vou contar catro mentiras: polo mar andan as lebres e nos montes as sardiñas. Son un triste pasaxeiro que vai polo seu camiño: nas... Ler máis
– ¡Mira que tes! (sinalando ó chan). – ¿O que? – ¡Zapatos para os pés! Mini e Mero Ler máis
– ¡Ah! – A primeira palabra que o burro dá. M. Barrio – M. Fernández Costas: “Juegos…” Ler máis
– ¿Como te chamas? – Come castañas. – ¿E de apelido? – Caldo cocido. M. Barrio (máis…) Ler máis
Fun ó muíño, o muíño a moer, os ratiños a roer, pillei un polo rabo e leveino ó mercado. E díxome unha muller: – ¿Canto... Ler máis
– Lingua de sete palletas, onde non te chamen nunca te metas. Mini e Mero Ler máis
¡Dente fóra, “caghallón” na cova! Cando lle cae un dente ó/á neno/a, tírase por riba do forno e dise así. Avó Antonio,... Ler máis
O corazón dunha pulga e as orellas dunha lebre heillas de dar ó meu home, que lle sabe moito o prebe. Angélica, de... Ler máis
Unha vez era unha muller e un cesto e non sei máis “desto”. Unha vez era unha muller e unha canada e... Ler máis
Novo Luís, Luís, copa de cana, copa de anís, caeu da cama e rompeu o “narís” Anxo, de Orro – Noia (máis…) Ler máis
Deixa unha resposta