Ano novo, con ben veñas,
como o sol entre as estrelas,
os cabritos coas cabras
e os años coas ovellas.
M. Barrio –... Ler máis
– Compañeiro, sei tocare.
– Compañeiro, ¿que sabes tocare?
– Sei tocare o gaitieiro.
– ¿Como se toca o gaitieiro?
– Chirulí, chirulí,
chirulí,... Ler máis
– Corvo queimado,
que levas no rabo?
– Leite mazado.
– Quen cho dou?
– A María do Coucou.
– Con que lle deches?
–... Ler máis
Aceiteira,
vinagreira,
chas con ras,
dar sen dar,
dar sen falar,
dar un belisquiño no cu
e botar a escapar.
Rosa Fernández Carrera, de Tomiño
(máis…)
Ler máis
Antón, Antón,
Antón Peruleiro,
cadaquén, cadaquén,
que atenda ao seu xeito,
e o que non o atenda,
pagará unha prenda.
Ler máis
Arre, cabaliño.
Arre, burro, arre.
Arre, cabaliño,
que chegamos tarde.
Tres por riba,
tres por baixo,
ata que caias
do cabalo abaixo.
O/a neno/a cabalga na perna... Ler máis
Esta meniña ten sono,
ten ganiñas de durmir,
ten un olliño pechado
e o outro non o pode abrir.
Ler máis
Chove, chove
na casa do pobre.
Neva, neva
na cas de Varela.
Xea, xea
na cas de Garea
Trona, trona
na cas de Ramona.
Pinga, pinga
na casa... Ler máis
Serra, serra, miña “cansela”,
ti polo mar e eu pola terra.
Dous rapaces/as están sentados/as no chan, un fronte ó outro... Ler máis
Esta é a casa que fixo Xan.
Este é o millo
que estaba na casa que fixo Xan.
Este é o rato
que... Ler máis
(2) Comentarios
Fermoso dito! Como ben apuntades, Antonio de la Iglesia colixiu este cantar (do que non sabemos música) no Tomo III páxina 234.
Reparade no cuarto verso, onde di “dóido” (mesmo leva acento gráfico no O), non “doído”. Estraviz anotou esta entrada no seu amplísimo dicionario: DOIDO “que perdeu o xuízo” ou tamén “insensato, temerario” e mesmo “apaixonado, entusiasmado”. Ademais de gardar rima, garda perfecto sentido co texto.
Parabéns polo xenial traballo!