O “cutelo” é bo
O “cutelo” é bo,
cinco “reás” custou,
seis ben os vale,
sete dan por el,
o que traia oito
e ofreza nove
lévao por dez.
O “cutelo” é bo,
cinco “reás” custou,
seis ben os vale,
sete dan por el,
o que traia oito
e ofreza nove
lévao por dez.
M. Barrio – José Mª Perede: “Aportaciones léxicas y folklóricas al estudio de la lengua gallega”.
– ¿Como che vai, Sindo? – Ás veces chorando, ás veces rindo. Geni e Elena, de Alxén – Salvaterra Ler máis
Unha salve á lúa nova que non nos morda can nin cobra, que non nos caia dente nin moa. Muíños Ler máis
Salouco trouco, vaite de min e métete noutro. Díselle aos nenos/as cando teñen un salouco (impo). Moncho, de Castrelos – Vigo (máis…) Ler máis
Meu neniño, pequeniño, como non che teño nada que dar, tráioche estas zoquiñas para cando saibas andar. ¡Arrenegado sexa o demo se non che... Ler máis
Bate, meu leite, na cántara nova con tres pelouriños e mais o da roda. Este dito acompaña o labor de bater o leite... Ler máis
Come e come ben e ponte gordo e se te chaman fai o xordo. Teodoro, do Valadouro (máis…) Ler máis
– Tu e eu somos dous. – E o can e o gato, “cuatro”. Este dito serve para reforzar a unión... Ler máis
Benito matou o pito. O pito a berrar, Benito a matar. Deixa, Benito, que as has de pagar. Celsa da fonte – San Xurxo... Ler máis
Unha, dúas, tres, Sancho, Perico e Andrés. Para aprender a bailar o agarrado: danse tres pasos para adiante mentres se conta... Ler máis
– Por que non te cociches, verza? – Porque non me revolviches, besta. Dise para aprender que as verzas hainas que... Ler máis
Deixa unha resposta