O corazón dunha pulga
O corazón dunha pulga
quen o soubera guisar.
Daba xantar e merenda
e cea para cear.
O corazón dunha pulga
quen o soubera guisar.
Daba xantar e merenda
e cea para cear.
A nosa memoria- Marín
– ¿Ti onde vas?, rapás do cu “pa tras”. Meninheira, de Pontevedra Ler máis
– Canto son cinco e cinco? – Dez. – Fáltache a albarda, que burro xa es. Cristalina, de Parderrubias – Ourense Ler máis
Aló arriba, non sei onde, hai non sei que santo que rezándolle non sei que gánase non sei canto. Dise cando alguén vai... Ler máis
¡Picaches, picaches, que tunda levaches! Díselle a alguén a quen lle acabamos de gastar unha pequena broma. Anadosa, de Vigo Ler máis
Vou contar catro mentiras: polo mar andan as lebres e nos montes as sardiñas. Son un triste pasaxeiro que vai polo seu camiño: nas... Ler máis
– ¡Ah! – A primeira palabra que o burro dá. M. Barrio – M. Fernández Costas: “Juegos…” Ler máis
Arrecunca, arrecunca, a cabalo de ti sempre e de min nunca. Iria, Ramón Fontenla e Virtudes Caamaño, de Valiñas – Barro Ler máis
– ¡Dóeme a cabeza! – Pois frégaa contra unha artesa. – Xa a freguei e non me pasou, ¡malo o burro que... Ler máis
-¿Dez e dez? – Vinte. – Que veña o demo e que te pinte. Que te sente nunha “silla” e que che dea... Ler máis
– Teño fame! – Tes fame? Traba no cu e comes carne. Ler máis
Deixa unha resposta