Heime de fartar
Heime de fartar
ata estoupar.
Come, come,
gran lambón;
ten conta co
rebentón.
Heime de fartar
ata estoupar.
Come, come,
gran lambón;
ten conta co
rebentón.
Roberto Mellid, de Miño
– ¿De onde vés? – Do muíño. – ¿Que traes? – Fariña. – Bota para alá que esta non é miña. – Bota para acá que... Ler máis
Era un vello e plantou unha viña, luns e martes de madrugada, tras do outeiro da pena furada. Vén a cabra e roeu a... Ler máis
Cuco de maio, cuco de abril, cóntame os anos que hei vivir. M. Barrio- I. Rielo: “Cancioneiro…” Ler máis
– ¿Canto pesas? – Cen artesas. – ¿Canto vales? – Cen “reales”. – Tírate alá que non os vales. M. Barrio – Bouza Brey:... Ler máis
– Decotín, decotán, de la Zeca, de la Meca, de la “cabirta” corneca. Señor Pedro, forasteiro, ¿cantos dedos hai no medio? – Hai un. – Se... Ler máis
Don Xulián foi á misa; veu un can e comeulle a camisa. Marcha can, que non é pan, que é camisa de Don Xulián. Concha García: “Para... Ler máis
Onilla de cilla da gargarabilla, sete becerros á porta da vila. Ordillón con ordillón salta ti. Fóra capón, galiña, galiña para a miña boquiña. Pé de gato, vinte e... Ler máis
– ¿Nesta casiña hai lume? – Naquela, que hai fume. Ler máis
Rabo de cocha, rabo de besta, dixo meu pai que estaba nesta. Nesta estará, dixo o cura que era “verdá”. A nosa memoria- Marín (máis…) Ler máis
Deixa unha resposta