Eh, meniño, eh
Eh, meniño, eh,
vai papá na vila,
vai mercar café.
Eh, meniño, eh,
vai papá na vila,
vai mercar café.
M. Barrio – V. Risco: “Etnografía…”
Este foi á praza e non trouxo nada, este foi á praza e trouxo un peixe, este lavouno, estre fritiuno e este, coma... Ler máis
Rosiña foi a París nun cabalo gris ó paso, ó trote, ó galope, galope, galope. O/a neno/a cabalga sentado na perna do adulto... Ler máis
Este neniño que teño no colo é dun amor que lle chaman Vitorio. “Dios” que mo deu que mo leve logo, por... Ler máis
“Vixiguento”, mal contento, pide pan e non llo dan e “rabea” coma un can. O adulto vaille collendo os dedos ó/á neno/a dende o... Ler máis
Té, chocolate, café, para San Xosé, que está maliño dun pé. A función do dito é acariñar o/a meniño/a a quen se lle di:... Ler máis
Este queixo queixolán. Esta boca pide pan. Este “narís” pis, pis. Estes ollos revirollos. Esta testa “testaruda”… ¡e este peliño de burra! Como no anterior,... Ler máis
Soniño, sono, vente a este ollo, pouquiño a pouco, vénteme a estoutro. O adulto vai acariñando os ollos do/a neno/a. Ler máis
“Tu” coa serra, eu co serrón. Veñan cuartos ó meu bolsón. Cóllese o neno/a no colo e séguese o ritmo deixándoo caer un... Ler máis
A serriña serra, ti polo mar e eu pola terra. Ler máis
Serra, serra, madalena, ti polo mar e eu pola terra. M. Barrio (máis…) Ler máis
Deixa unha resposta