“Dúrmete”, meu neniño
“Dúrmete”, meu neniño,
“dúrmete”, meu meniño,
que aí vén o cocón
a levar os nenos
que non dormen, non.
“Dúrmete”, meu neniño,
“dúrmete”, meu meniño,
que aí vén o cocón
a levar os nenos
que non dormen, non.
Blanco, Domingo: “A poesía popular…”
O muíño a moer e os ratiños a comer. Collinos polo rabo e boteinos no tellado. Collinos pola orella e boteinos á canella. Ó dicir... Ler máis
Este é o dedo meniño, este é o seu sobriño, este é o pai de todos, este é o furabolos e este, o... Ler máis
Durme, ruliño, se dormes moito hei de mercarche un garridiño no dezaoito. E, e, e, e, e, que atranca de pé. E, e, e, e, e. M.... Ler máis
Esta meniña ten sono, ten ganiñas de durmir, ten un olliño pechado e o outro non o pode abrir. Ler máis
Dedín, dedín, samarroquín, rabo de rula, mazarula, cando o rei por aquí pasou, todas as damas conquistou, menos unha que queedouuuuu. A medida que se recita vanse tocando e... Ler máis
Arre, cabaliño, para o Santiaguiño, buscar pan e viño para este meniño. M. Barrio – I. Rielo: “Cancioneiro da Terra Chá (Pol)” Ler máis
Imos de paseo co gato no seo e se nos rabuña cortámoslle as uñas; e se nos mauea cortámoslle as meas. Cóllese o/a meniño/a polas... Ler máis
E, neniña, e, que che hei dar o té e mais as papiñas nun cacharolé. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” Ler máis
Polo curral do tío Pedro pasa o can do tío Miguel cunhas polainas repenicadas, repenicadas de papel. Igual que nas anteriores pero cando... Ler máis
– ¿Cando cociches? – Onte á noite. – ¿E que fixeches? – Un boliño. – ¿E quen cho levou? – Un ratiño. – ¿E como... Ler máis
Deixa unha resposta