Dinquirindín
Dinquirindín,
dinquirindán.
¿Quen morreu?
O sancristán.
¿Quen lle toca?
Seu irmán.
¿E con que?
Co rabo do can.
Dinquirindín,
dinquirindán.
¿Quen morreu?
O sancristán.
¿Quen lle toca?
Seu irmán.
¿E con que?
Co rabo do can.
Unha persoa colle o/a neno/a polos brazos e outra polos pés e balancéase a un lado e a outro mentres se recita. Cando remata o dito póusase o/a neno/a tombado á vez que dicimos a última palabra da canción.
Maria, de Outes
Pedro Miñol tiña unha col. Veu a cabra e comeu a col. Veu o pau e pegoulle á cabra. Veu o lume... Ler máis
Paxariños que voades polas follas dos loureiros, deixade durmir o neno, que está no sono primeiro. M. Barrio – Torner: “Cancionero…” Ler máis
Unha vella tiña un can debaixo da cama onde ela durmía. (bis) O can ladraba: guau, guau. e a vella non se... Ler máis
Este neno ten soniño, ten ganiñas de durmir, ten un olliño pechado, outro xa non pode abrir. M. Barrio – E.M. Torner :... Ler máis
– Tu e eu somos dous. – E o can e o gato, “cuatro”. Este dito serve para reforzar a unión... Ler máis
Cachola, cachola que vas para a escola. “Cabesa, cabesa, Non des na artesa. Angaso, angaso, Non des nun braso”. Calacú, calacú, Que che dou no cu. A... Ler máis
Toca palmiñas, que vén o papá. Toca palmiñas, que logo virá. O adulto recita dando palmas para que o/a neno/a o imite. M. Barrio... Ler máis
Donosiña, bonitiña, garridiña, vaite para a túa casiña, bonitiña. Deixa a miña que é feíña. M. Barrio – J. Pérez Ballesteros: “Cancionero…” (máis…) Ler máis
Rou, rou, xouxigou, ti que vas e eu que vou. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” Ler máis
Deixa unha resposta